هیجان

شب که از در خانه ی ما داخل می شود، خواب از پنجره ی چشمان دخترکم بیرون می رود، دیشب از آن شب هایی بود که خبری از خواب نبود و زمان کاری به چشمان بیدار تو نداشت، برای خودش تیک تاک کنان جلو می رفت.  مامان امشب نمی تونم بخوابم عصبانی هستم، داد دارم، بی حوصلگی از من بیرون نمی ره، اصلن مهربونیم رو گم کردم نمی دونم مهربونیم کجاست، هرجا میگردم پیداش نمی کنم برای همین نمی تونم بخوابم و آروم باشم، فقط غر دارم خلاصه ما سه نفر گشتیم دنبال مهربانی پریا خانم زیر تخت، زیر پتو، بالشت، میز، روی همه ی این ها لای کتاب ها توی موهای پریا توی لباسش، لای انگشتهاش توی قصه ها، تو شهربازی و همچنان غر پابرجا سر حرف خودش مونده بود، تا مهر...